Savaş (Bölüm 7)

Radyodan ve köydeki insanlardan olaylarla ilgili haberleri takip ederek tam bir hafta bu göğe yakın, bulutlara ellerimizi değdirecek kadar yakın olan, yıkanan çamaşırları uçurum kenarındaki çalılara asarak kurutmaya çalışarak günlerimizi geçirdik. İşte şimdi merkezdeki evlerimize dönebileceğimiz düşüncesi yavaş yavaş içimizi ısıttı. Evimizi, yatağımızı, mutfağımızı en önemlisi suyu, yıkanmayı özlemiştik. Bir an önce konvoyumuz yola çıkmalıydı. Herkes sevinçli, öyle çabuk hazırlandık ki Arabaların bakımları yapıldı benzinler dolduruldu savaş korkakları arabalara dolduk tekrar dağdan şehre iniş yapmak üzere yola çıktık. Şehre gelince önce şirkete topluca gidildi. Son bir haftada merkezde neler olup bittiğini öğrenip ona göre herkes evine gidecekti. Öğrendik tabi ki. Şehirde yağmalama diz boyu. Evlere girilmiş, bulduklarını alıp götürmüşler. Kiminin televizyonunu, kiminin altınını, kiminin başka bir şeyini. Savaş ve yağmacılık birbirini tamamlıyormuş, işte onuda öğrendik. Kimi can derdinde kimi mal derdinde oluyormuş. Gençlerimizin kitaplarda okudukları tarih kitaplarının yazılmadan önce insanların nasıl, neler yaşadıklarını, bilmediklerini, savaşın nasıl bir acı olduğunu anlamadıklarını düşünürüm bazen. Savaş bilinçli insanların yüreğini ağzına getirir, vatanım derken içi titrer. Savaşlarda ülkeler arası stratejilerden çoğunun haberi yoktur. Biz o gök yüzüne yakın dağın tepesine niye gitmiştik? korkaklıktan değildi. Bir ülkeye diğer ülke savaş açtığında savaş açılan ülkedeki diğer ülke vatandaşları rehin alınır ve dünya ülkelerini yanında olmassa rehin vatandaşlarını iade etmeyeceğini belirtir. Yani piyon olarak kullanır. İşte bu konularda gençlerimiz ne kadar bilgilendirilmiştir. Dünyanın her yerinde gençlerimiz var. Evlerimize döndük. Şükür evlerimizde hasar yok ama ruhlarımızdaki hasar çok büyüktü. Kapının her zil çalmasında bebeğim korku ile sıçrar, çığlık çığlığa ağlardı. Küçücük yüreğine korku yerleşmişti. Savaşı sevmiyorum, insanların ruhlarında, bedenlerinde açtıkları yaralar öyle büyük oluyor ki yıllarca izi ile yaşıyorlar.