Ey İnsan!

Dışarıda yağmur yağıyor.

Gökyüzü ağlıyor.

Ağaçlar çıplak, üşüyorlar.

Kuşlar telaşlı,  ötüyorlar.

Sen sıcak evinde,

Karnın tok,sırtın pek.

İnsan olmak halâ,

Seni mutlu etmiyorsa.

Şükürler olsun ya Rabbi demiyorsan,

Halâ niçin,niye diyerek,

Laf peşinde koşuyorsan,

Bir daha düşün!

Bil ki, halâ gideceğin çok yol var.

Bazen çamurlu,bazen düz olsada yolun,

Önce kendine yürümeyi öğren.

Ey insan!

Paylaşmak güzeldir

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Süre doldu. Lütfen kodu yenileyerek tekrar yazınız.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.